Φιλοσοφία και Λογοτεχνία - Ροή ειδήσεων

Η Ηλέκτρα συγκαταλέγεται με σχετική βεβαιότητα στα όψιμα έργα του Σοφοκλή, αλλά η ακριβέστερη χρονολόγηση της εν λόγω τραγωδίας δεν είναι ασφαλής.

Ο θεματικός πυρήνας της Ηλέκτρας του Σοφοκλή είναι ο ίδιος με εκείνον που συναντούμε στις Χοηφόρους του Αισχύλου —το ένα από τα τρία δράματα της Ορέστειας— και στην Ηλέκτρα του Ευριπίδη: επιστροφή του Ορέστη στις Μυκήνες, αναγνώρισή του από την αδελφή του Ηλέκτρα, τιμωρία της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου, των δολοφόνων του Αγαμέμνονα.

Το υπό εξέταση έργο του Σοφοκλή φέρει δικαίως αυτόν τον τίτλο, καθώς η γυναικεία μορφή που στις Χοηφόρους του Αισχύλου αποσύρεται μετά τη σκηνή της αναγνώρισης και τον κομμό, εδώ πρωταγωνιστεί από την πάροδο του χορού έως το τέλος.

Στην προλογική σκηνή, ο Ορέστης, ο ηλικιωμένος παιδαγωγός του και ο Πυλάδης φθάνουν στο παλάτι των Μυκηνών. Ο Ορέστης αναφέρεται στο χρησμό του Απόλλωνα και καταστρώνει το σχέδιο που θα του ανοίξει το δρόμο προς την εκδίκηση. Ακολούθως οι τρεις άνδρες εγκαταλείπουν τη σκηνή, για να προσφέρουν χοές στον τάφο του Αγαμέμνονα.

Τώρα είναι η σειρά της πρωταγωνίστριας να εμφανιστεί στη σκηνή. Πρώτα μόνη της και στη συνέχεια με τη συνοδεία του χορού των μυκηναίων γυναικών, η Ηλέκτρα αφήνει τον πόνο της να ξεχυθεί: ο πατέρας της σκοτωμένος επαίσχυντα, ο αδελφός της στην ξενιτιά, εκείνη σαν μια παρακατιανή υπηρέτρια μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

Η Κλυταιμνήστρα, τρομαγμένη από ένα απειλητικό όνειρο, στέλνει στον τάφο του Αγαμέμνονα την αδελφή της Ηλέκτρας και υπάκουη κόρη της, τη Χρυσόθεμη, για να κάνει σπονδές.

Στο κεντρικό τμήμα του έργου κυριαρχούν η διαμαρτυρία της Ηλέκτρας και η πτώση της σε βαθύτατο πόνο. Η Ηλέκτρα ξεσκεπάζει αρχικά την υποκρισία της Κλυταιμνήστρας και υπερασπίζεται το δίκαιο και τη θέση του σε αυτόν τον κόσμο. Οι σκέψεις των δύο γυναικών επικεντρώνονται στον Ορέστη: ο ερχομός του αποτελεί τη μόνη ελπίδα της Ηλέκτρας, ενώ η Κλυταιμνήστρα παρακαλεί τον Απόλλωνα να τη σώσει από την εκδίκηση.

Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Α’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Β’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Γ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Δ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Ε’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΣΤ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Ζ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Η’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Θ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Ι’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΑ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΒ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΔ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΕ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΣΤ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΖ’)
Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος ΙΗ’)

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Δείτε περισσότερα "Φιλοσοφία και Λογοτεχνία": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/taxidia