Εκπαιδευτική Αναγέννηση "Εκπαιδευτήρια Αντωνόπουλου"

Φοίτησα στο σχολείο τρία χρόνια (από πρώτη έως και τρίτη γυμνασίου) και τα παρακάτω είναι η εμπειρία που είχα για αυτά τα χρόνια.
Την πρώτη χρονιά που λειτούργησε, φοιτούσα στην πρώτη γυμνασίου και οφείλω να πω τα καλύτερα λόγια για το σύνολο του σχολείου. Από ευγενέστατους οδηγούς λεωφορείων, εξαιρετικά μεταδοτικούς καθηγητές, μέχρι ξενόγλωσσα τμήματα επανδρωμένα με καθηγητές που ήταν υπεραρκετοί για να δώσουν την απαραίτητη ώθηση,γνώση και ΘΕΛΗΣΗ στο μαθητή να πάρει πτυχία. Τονίζω το θέληση διότι στη σημερινή ελληνική κοινωνία έχει επικρατήσει πολύ η εξαργύρωση της γνώσης με το χρήμα, πράγμα επικίνδυνο για την παιδεία και εκπαίδευση των νέων. Μπορώ με σιγουριά να πω ότι ήμουν μια ευτυχισμένη μαθήτρια στην πρώτη γυμνασίου. Το διάβασμα στο σπίτι πραγματικά διαρκούσε 30 λεπτά. Εκ παραλλήλου με το σχολείο έκανα πρωταθλητισμό όπου πήγαινα μετά το σχολείο σχεδόν κάθε μέρα για προπόνηση.
Την δευτερη χρονιά, φοιτώντας στη δευτέρα γυμνασίου, ξεκίνησαν πολλά μικροπροβλήματα όπως ανακατάταξη τμημάτων,ενώ σταματήσαμε να τρώμε μέσα στο σχολείο (οπου το φαγητο οφείλω να πω οτι ήταν αξιοπρεπές). Εκ παραλλήλου άρχισε να υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά των καθηγητών και γενικότερα του τρόπου πλεύσης. Από 18.6 συνολική βαθμολογία έπεσα στο 15, χωρίςνα έχω την παραμικρή όρεξη για διάβασμα, αλλά ούτε για προόνηση διότι δεδομένης της διακοπής των γευμάτων έτρωγα στο σπίτι στις 5.30 (το αργότερο) που έφτανα και η απόδοσή μου έιχε γενικότερα πέσει αισθητά.
Μεγαλώνοτνας και αφού τελείωσα το λύκειο σε δημόσιο σχολείο, άρχισα να συνειδητοποιώ και να επεξεργάζομαι πληροφορίες που τότε δεν καταλάβαινα. Θα ήταν συνετό να υπάρξει μια ευαισθητοποίηση στο θέμα της παιδείας σε σχέση με την επιχείρηση από τους ιδιοκτήτες του σχολείου.
Στα 24 μου χρόνια πλέον, αν έχω να δώσω μια χρήσιμη συμβουλή στους γονείς για αυτό το σχολείο αυτή ειναι η εξής:
Βρείτε ένα σχολείο που θα κάνει το παιδί σας ευτυχισμένο, γιατί όταν είναι ευτυχισμένο θα διαβάζει, θα κοινωνικοποιείται και θα συμμετέχει σε δραστηριότητες εκλαμβάνοντας την απαραίτητη παιδεία και μόρφωση.
Εύχομαι όσοι γονείς έχετε τα παιδιά σας εκεί να συμμετέχετε στα κοινά του σχολείου καθώς και συνελεύσεις τονίζοντας τους προβληματισμούς σας έτσι ώστε να ξαναγίνει το σχολείο όπως την πρώτη χρονιά λειτουργίας του - όπου "έτρεχε" στον μεγαλύτερο βαθμό από τον λυκειάρχη για τον γυμνασιάρχη χωρίς παρεμβολές από τη διοίκηση-
Η χαμηλή βαθμολογία απευθύνεται στις 2 χρονίες που ακολούθησαν μετά την πρώτη γυμνασίου.

Τα σχολεία πρέπει να είναι ιδρύματα και όχι επιχειρήσεις. Νέοι και άπειροι καθηγητές, στην πλειονότητά τους, φοβισμένοι χωρίς όραμα. Ενα ακόμη ιδιωτικό...parking!