Τα 18 πιο σημαντικά Φιλοσοφικά ρεύματα και οι εκπρόσωποί τους (Μέρος Α')
Μερικά από τα κύρια φιλοσοφικά ρεύματα είναι ιδεαλισμός, εμπειρισμός, ορθολογισμός ή ανορθολογισμός. Σε αυτό το άρθρο, παραθέτω τις κύριες σχολές φιλοσοφικής σκέψης στη δυτική κουλτούρα.
Από την αρχαιότητα, ο άνθρωπος έχει θέσει ζητήματα όπως η προέλευση της ύπαρξής του, της αλήθειας ή της γνώσης. Η φιλοσοφία διακρίνεται από άλλους κλάδους που έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν σε αυτά τα ζητήματα με τον τρόπο που δικαιολογεί τις απαντήσεις. Βασίζεται σε λογικά επιχειρήματα.
Για να προσδιορίσετε τα φιλοσοφικά ρεύματα του δυτικού πολιτισμού είναι, είναι απαραίτητο να εξεταστεί το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσονται. Τα ιστορικά γεγονότα σηματοδοτούν τη σκέψη του χρόνου.
Η φιλοσοφία του δυτικού πολιτισμού βασίζεται στην αρχαία Ελλάδα με τους πρώτους φιλοσόφους, τους προ-Σωκράτες που έρχονται στην Σχολή της Μιλήτου, που ιδρύθηκε από τους Θάλους της Μιλήτου. Μερικοί από αυτούς, όπως ο Ηράκλειτος, θα είχαν μεγάλη επιρροή στους στοχαστές των επόμενων ετών, όπως συμβαίνει με τον Πλάτωνα.
Αργότερα, με το μεγαλείο της πόλης του Αθηναίου τον 5ο αιώνα π.Χ., γνωστό ως «εποχή του Περικλή» θα έρχονταν οι σοφιστές. Αυτοί οι στοχαστές επικεντρώνονται στην πολιτική και κοινωνική οργάνωση της πόλις. Τον ίδιο αιώνα τοποθετείται η φιγούρα του Σωκράτη, πρώτα στην αναζήτηση μιας απόλυτης αλήθειας και στη δημιουργία μιας διαδικασίας βασισμένης στον διάλογο.
Ο μαθητής του Σωκράτη, Πλάτωνας, είναι ο πρώτος γνωστός Έλληνας φιλόσοφος, από τον οποίο υπάρχουν ολοκληρωμένα έργα. Με αυτόν, ξεκινώ την ταξινόμηση των κύριων φιλοσοφικών ρευμάτων του πολιτισμού μας.
14 κύρια φιλοσοφικά ρεύματα της Δύσης
1 - Κλασσική φιλοσοφία. Τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη
Τόσο ο Αριστοτέλης όσο και ο Πλάτων ανέπτυξαν μια θεωρία που περιλάμβανε όχι μόνο την καθολική ερώτηση για το Όντι και τη γνώση, αλλά και τη μελέτη της ηθικής και της πολιτικής.
Ο Πλάτων και η Θεωρία των Ιδεών
Ο Πλάτωνας (427-347 Α.Ο.) γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια της Αθήνας κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ήταν ο μαθητής του Σωκράτη και είναι ο πρώτος φιλόσοφος που έχει γράψει μια πλήρη θεωρία, τη θεωρία των Ιδεών. Με αυτή τη θεωρία, ανταποκρίνεται στην προέλευση του κόσμου ή της ύπαρξης και της γνώσης.
Ο Αθηναίος φιλόσοφος επιβεβαιώνει ότι οι Ιδέες είναι αφηρημένες οντότητες που κυβερνούν τον κόσμο. Ο φιλόσοφος περιγράφει στο μύθο της σπηλιάς, στο δικό του Δημοκρατία, ο κόσμος ως κάτι διπλό, που χωρίζεται στον κόσμο των ιδεών στις οποίες προσχωρείται μόνο μέσω της γνώσης και του λογικού κόσμου ή των αισθήσεων, που είναι απλή εμφάνιση. Ο τελευταίος αλλάζει, οπότε δεν θεωρείται αξιόπιστος. Για αυτή τη θεωρία, ο Πλάτωνας θεωρείται ο πατέρας του αντικειμενικού ιδεαλισμού.
Όπως ο διπλός κόσμος του Πλάτωνα, το σώμα είναι επίσης, επειδή χωρίζεται σε σώμα και ψυχή. Όντας η ψυχή, το μόνο που μένει.
Ο Πλάτων ήταν ο ιδρυτής της Ακαδημίας στην οποία θα παρέμενε ο Αριστοτέλης, τον οποίο θα μιλήσω αργότερα. Ο Πλάτωνας είχε μεγάλη επιρροή στον μαθητή του, παρόλο που εισήγαγε ριζικές αλλαγές και αμφισβήτησε τη θεωρία του δασκάλου του.
Η φιλοσοφία του Πλάτωνα είναι παρούσα σε πολλά άλλα ρεύματα σκέψης αργότερα. Στην πραγματικότητα, η αντίληψή του για μια ανώτερη ύπαρξη ως η ιδέα του καλού και η δυαδικότητα της θεωρίας του θα έχουν μεγάλη επιρροή στη θρησκεία και τον χριστιανισμό.
Όπως ο διπλός κόσμος του Πλάτωνα, το σώμα είναι επίσης, επειδή χωρίζεται σε σώμα και ψυχή. Όντας η ψυχή, το μόνο που μένει.
Ο Πλάτων ήταν ο ιδρυτής της Ακαδημίας στην οποία θα παρέμενε ο Αριστοτέλης, τον οποίο θα μιλήσω αργότερα. Ο Πλάτωνας είχε μεγάλη επιρροή στον μαθητή του, παρόλο που εισήγαγε ριζικές αλλαγές και αμφισβήτησε τη θεωρία του δασκάλου του.
Η φιλοσοφία του Πλάτωνα είναι παρούσα σε πολλά άλλα ρεύματα σκέψης αργότερα. Στην πραγματικότητα, η αντίληψή του για μια ανώτερη ύπαρξη ως η ιδέα του καλού και η δυαδικότητα της θεωρίας του θα έχουν μεγάλη επιρροή στη θρησκεία και τον χριστιανισμό.
Θα υπάρξει επίσης ένα ρεύμα που ονομάζεται Νεοπλατωνισμός τον 2ο αιώνα μ.Χ. με επικεφαλής τον Plotino και τον Philo. Αυτή η τάση υπερβάλλει τις ιδέες του Πλάτωνα αναμειγνύοντάς τις με θρησκευτικές απόψεις.
Αριστοτέλης
Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Ήταν πολύ παραγωγικός σε διάφορους κλάδους όπως η τέχνη ή η επιστήμη. Σε δεκαοκτώ ετών μετανάστευσε στην Αθήνα όπου εκπαιδεύτηκε με τον Πλάτωνα. Ο μαθητής διαφέρει από τον δάσκαλο στην ιδέα του για μεταφυσική. Ο Αριστοτέλης δείχνει πιο κοινή λογική, σύμφωνα με τον Bertrand Russell στο βιβλίο του Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας.
Συμφωνεί με τον Πλάτωνα ότι είναι η ουσία που ορίζει το να είναι, αλλά στο δικό του Μεταφυσική επικρίνει έντονα τη θεωρία του δασκάλου του. Ο ίδιος αντέτεινε ότι δεν εξηγεί λογικά τη διαίρεση μεταξύ του κόσμου των ιδεών και του αισθητού κόσμου, και τη σχέση που έχουν λογικές ιδέες με τον κόσμο.
Για τον Αριστοτέλη πρέπει να υπάρξει κάτι περισσότερο από κίνηση και νόημα στο σύμπαν και να συνδεθεί το υλικό με το τυπικό. Ο Αριστοτέλης είχε μεγάλη σημασία για τη μεσαιωνική και σχολαστική φιλοσοφία.
2 - Ελληνισμός
Ο ελληνισμός δεν είναι ένα φιλοσοφικό ρεύμα ως τέτοιο, αλλά ένα ιστορικό-πολιτισμικό κίνημα που συνέβη ως αποτέλεσμα των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα ελληνικά πόλις έγιναν ελληνιστικά βασίλεια που συγκέντρωναν κοινά χαρακτηριστικά. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν αρκετές αξιοσημείωτες φιλοσοφικές τάσεις.
- Σκεπτικισμός. Ιδρύθηκε από τον Pirrón. Προέρχεται από το ρήμα sképtomai (κοίταγμα). Επεκτάθηκε μέχρι το 200 μ.Χ στην πλαγιά του. Προασπίζεται ότι το σημαντικό είναι να φτάσουμε στην ηρεμία του πνεύματος, γιατί δεν είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να φτάσουμε στην απόλυτη γνώση, αφού ούτε οι αισθήσεις ούτε ο λόγος είναι αξιόπιστοι.
- Επικευτισμός. Αυτό το ρεύμα παίρνει το όνομα του ιδρυτή του, Epicurus, και υποστηρίζει την απόλαυση ως τελικό στόχο. Είναι μια λατρεία στο σώμα, διότι αν και καταλαβαίνει έναν κόσμο στον οποίο υπάρχουν οι Θεοί, αυτές δεν έχουν σχέση με τον άνθρωπο, ο μόνος στόχος του οποίου είναι να φτάσει στις επιθυμίες που αποτελούν τον κινητήρα της ύπαρξης.
- Στωικισμός. Τρέχουσα που ιδρύθηκε από Zenón de Citio, παρατάθηκε κατά τη διάρκεια έξι αιώνων (s.IV a.C-II d.C). Σύμφωνα με τον Ζήνο, η πορεία της ζωής καθορίζεται από τους νόμους της φύσης που επαναλαμβάνονται κυκλικά. Ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε την ευτυχία είναι να ζήσουμε σύμφωνα με τη φύση.
3 - Σχολαστικισμός ή σχολαστικισμός
Μεταξύ του ενδέκατου και του δωδέκατου αιώνα, με την ηγεμονία της χριστιανικής θρησκείας, η φιλοσοφία γίνεται και πάλι σημαντική, αυτή τη φορά για να εξηγήσει την ύπαρξη του Θεού.
Άγιος Αυγουστίνος ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να ενοποιήσει τη χριστιανική θρησκεία με την κλασική ελληνική φιλοσοφία, αλλά ήταν με το σχολείο σχολαστικισμό, όταν κορυφώνεται αριστοτελική φιλοσοφία του, το οποίο χρησιμοποιείται ως λογικό επιχείρημα για να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού.
Ο σχολικός όρος προέρχεται από τις σχολές κληρικών της εποχής. Ο πατέρας αυτού του ρεύματος είναι ο San Anselmo de Canterbury, αν και άλλοι ξεχωρίζουν ως ο Άγιος Θωμάς Ακίνας, η θεωρία του οποίου συνδυάζει τον αριστοτελισμό και τη χριστιανική πίστη. Αυτή η τάση που αγκαλιάζει τη φιλοσοφία και τη θρησκεία θα επεκταθεί μέχρι τον 14ο αιώνα.
4 - Ανθρωπισμός
Ο ανθρωπισμός είναι ένα πολιτισμικό ρεύμα που γεννήθηκε τον 14ο αιώνα στην Ιταλία και εκτείνεται σε όλη την Ευρώπη. Καλύπτει μέχρι τον δέκατο έκτο αιώνα και χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον του για τα κλασικά.
Στη φιλοσοφία, που περιλαμβάνουν στοχαστές όπως ο Νικόλαος Κουζάνος, Marsilio Ficino και Pomponazzi Pietro ανάπτυξη των αριστοτελική και πλατωνική θεωρία, την προσαρμογή τους χρόνους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, αυτή τη στιγμή, η καθολική θρησκεία δεν ανθίζει πλέον από γεγονότα όπως η προτεσταντική μεταρρύθμιση με επικεφαλής τον Martin Luther.
Τα 18 πιο σημαντικά Φιλοσοφικά ρεύματα και οι εκπρόσωποί τους (Μέρος Β')
Τα 18 πιο σημαντικά Φιλοσοφικά ρεύματα και οι εκπρόσωποί τους (Μέρος Γ')
Πηγή: el.thpanorama.com
Δείτε περισσότερα "Φιλοσοφία και Λογοτεχνία": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/taxidia