Συμπτωματικές εφευρέσεις που απέφεραν εκατομμύρια
Όταν ο εφευρέτης (ή «εφευρέτης») έχει την τύχη σύμμαχο!
Κάθε πετυχημένος άνθρωπος του πλανήτη ξέρει καλά ότι η επιτυχία είναι ο ιδανικός συνδυασμός ταλέντου, σκληρής δουλειάς και μιας γερής δόσης από τύχη.Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που χρωστούν την καριέρα και τα πλούτη τους περισσότερο στην καθαρή τύχη παρά στην καινοτόμα ιδέα ή τις ικανότητες.
Κι αυτό γιατί η μοίρα διαδραματίζει τον δικό της ρόλο στα ανθρώπινα πεπραγμένα, κάνοντας κάποιες συμπτωματικές εφευρέσεις ιδιαίτερα επικερδείς περιπέτειες!
Ας δούμε λοιπόν 10 τέτοιους τυχερούς εφευρέτες που λειτουργούν ως πρότυπα για κάθε καινοτόμο μυαλό που επιζητεί να τα καταφέρει στη ζωή.
Κι ενώ τα πράγματα που έφεραν στο φως αποδίδονται εν πολλοίς στη στιγμή, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έγιναν κατόπιν εκατομμυριούχοι…
Frank Epperson: Popsicle
Ο 11χρονος Frank Epperson έμελλε να γίνει θρύλος της Αμερικής όταν μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα του 1905 ξέχασε ένα μείγμα από μαγειρική σόδα και νερό, με ένα καλαμάκι μέσα, στη βεράντα του σπιτιού του. Χωρίς να το ξέρει, είχε «εφεύρει» το παγωμένο γλειφιτζούρι! Το καινοτόμο προϊόν έπρεπε να περιμένει βέβαια άλλα 18 χρόνια, μέχρι το 1923, για να βρει τη θέση του στο μυαλό του δημιουργού του: λειτουργώντας το καρότσι του με τις λεμονάδες, ο Epperson θυμήθηκε την παγωμένη λιχουδιά της νιότης του και άρχισε να την παράγει, ονομάζοντάς τη «Eppsicles». Την επόμενη χρονιά πατεντάρισε το παγωμένο γλειφιτζούρι και ίδρυσε την Popsicle Corporation, ενώ μέχρι το 1928 είχε πουλήσει περισσότερα από 60 εκατομμύρια Popsicles! Τη χρονιά μάλιστα που πέθανε, το 1983, η Unilever πλήρωσε 155 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τα δικαιώματα της φίρμας του…
Harry Coover: Super Glue
Στον κολοφώνα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο αμερικανός χημικός Harry Coover και η ερευνητική του ομάδα στην Eastman Kodak πειραματίζονταν με ένα εξαιρετικά κολλώδες χημικό, στην προσπάθεια να αναπτύξουν ένα διαφανές πλαστικό. Απέτυχαν βέβαια παταγωδώς στο έργο τους, με τα πειράματά τους να καταλήγουν σε μια ιδιαίτερα δυνατή κόλλα, τη Super Glue! Η ιδέα έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1958 για να κυκλοφορήσει στην αγορά, φέρνοντας στην εταιρία εκατομμύρια δολάρια. Ο Dr Coover θα έριχνε μάλιστα στην αγορά άλλες 320 πατέντες για νέα προϊόντα, προσφέροντας στην Kodak πωλήσεις μεταξύ 1,8-2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Ο ίδιος ανέπτυξε περαιτέρω την κόλλα του για ιατρικές χρήσεις, η οποία χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον πόλεμο του Βιετνάμ ως αιμοστατικό για τους τραυματισμένους στρατιώτες, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται στη χειρουργική. Μέχρι τον θάνατό του, ο Coover είχε κατοχυρώσει 460 πατέντες, με την πλέον επικερδή ωστόσο να έχει προέλθει από κατάφωρη αποτυχία…
William Henry Perkin: Μοβ χρωστική
Ο βρετανός χημικός William Henry Perkin, σε ηλικία 18 ετών το 1856, προσπαθούσε να βρει μια αποτελεσματική θεραπεία για την ελονοσία. Αντ’ αυτού, κατέληξε με μια συνθετική χρωστική μοβ απόχρωσης! Πατεντάρισε στα γρήγορα τη διαδικασία παραγωγής της βαφής και την επόμενη χρονιά άνοιξε το πρώτο εργοστάσιο οργανικής χημείας του κόσμου έξω από το Λονδίνο. Η συνθετική μοβ χρωστική του έγινε αυτόματα παγκόσμια επιτυχία στον κόσμο της μόδας, ενώ ακόμα και η βασίλισσα Βικτορία εντοπίστηκε να περιφέρεται στη Βασιλική Έκθεση του 1862 μέσα σε μοβ μεταξένιο φόρεμα! Η μοβ ανιλίνη βγήκε βέβαια εκτός μόδας μέχρι το 1870, ο Perkin είχε προλάβει ωστόσο να γίνει εκατομμυριούχος. Πριν κλείσει τα 36 του, πούλησε τη βιομηχανία του και έζησε έκτοτε βασιλικά με τα κέρδη, αφιερώνοντας απερίσπαστα πια τη ζωή του στην έρευνα…
Roy Plunkett: Τεφλόν
Ο αμερικανός ερευνητής Roy Plunkett πειραματιζόταν το 1938 με εναλλακτικά αέρια για το ψυκτικό φρέον (για λογαριασμό της Dupont), όταν ξέχασε έξω ένα δείγμα για μια ολόκληρη νύχτα. Το επόμενο πρωινό, το αέριο είχε μεταμορφωθεί σε ένα υπόλευκο κερί. Αντί να ξεφορτωθεί το έκτρωμα, ο συνεπής ερευνητής σκέφτηκε να το ερευνήσει, ανακαλύπτοντας μια σειρά από ασυνήθιστες ιδιότητες. Μέχρι το 1945 είχε πατεντάρει την εφεύρεση ως τεφλόν, με την Dupont να βρίσκει μια πλειάδα εφαρμογών για το νέο προϊόν, από μαγειρικά σκεύη μέχρι και μόνωση καλωδίων. Μέχρι το 1975 όταν και συνταξιοδοτήθηκε, ο Plunkett ήταν πλέον διευθυντής του τμήματος ερευνών για το φρέον, με την εταιρία να έχει βγάλει κυριολεκτικά δισεκατομμύρια από τη συμπτωματική εφεύρεση του υπαλλήλου της…
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ.
Πηγή: techit.gr
Δείτε περισσότερα τεχνολογικά νέα: https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/tehnologia