Μία από τις πιο θερμές πόλεις της Ευρώπης χρησιμοποιεί τεχνολογία 1.000 ετών για ανακούφιση
Οι παιδικές αναμνήσεις πολλών παιδιών από την Ισπανία από το καλοκαίρι είναι γεμάτες με ιδρώτα, μακριές σιέστα και παιχνίδια δρόμου γύρω από τις γιαγιάδες μας, οι οποίες έβγαζαν τις πτυσσόμενες καρέκλες τους έξω μόλις δυνάμωνε ο ήλιος, περνώντας τις πιο δροσερές ώρες της ημέρας κουβεντιάζοντας με γείτονες και φίλους.
Η παράδοση, γνωστή στα ισπανικά ως charla al fresco ή "cool chat", είναι τόσο εδραιωμένη που πέρυσι ένα χωριό στη νότια περιοχή της Ανδαλουσίας ζήτησε καθεστώς παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO για αυτό. Ο δήμαρχος του χωριού υποστήριξε ότι η παλιά συνήθεια κινδυνεύει λόγω της ευρείας χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η οποία ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κοιτάζουν τα τηλέφωνα ή τους υπολογιστές τους αντί να συμμετέχουν σε πραγματικές συνομιλίες.
Οι υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ του φετινού καλοκαιριού, δείχνουν ότι δεν είναι μόνο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που απειλούν τις αρχαίες παραδόσεις της Ευρώπης. Η καυτή ζέστη, ακόμη και τη νύχτα, έχει κρατήσει τις ισπανικές γιαγιάδες σε εσωτερικούς χώρους σε πολλά χωριά. Καθώς το χειρότερο κύμα καύσωνα που έχει καταγραφεί προχώρησε στα δυτικά της ηπείρου αυτό το καλοκαίρι, χωριά στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έσπευσαν να ακυρώσουν δημόσιες συγκεντρώσεις, υπαίθριες αγορές και φεστιβάλ για να προστατεύσουν τους πολίτες από τις θανατηφόρες θερμοκρασίες.
Τίποτα από αυτά δεν είναι είδηση στη Σεβίλλη, όπου οι άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν τα σπίτια τους μέχρι τις 8 μ.μ. το καλοκαίρι και όπου τα τοπικά φεστιβάλ έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν στις 10 μ.μ. Χτισμένη δίπλα στον ποταμό Guadalquivir κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η ισπανική πόλη καταγράφει τακτικά θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου (104 βαθμούς Φαρενάιτ) κατά τη διάρκεια του Ιουλίου και του Αυγούστου. Τα πράγματα θα επιδεινωθούν εκεί καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, με τους επιστήμονες να αναμένουν αρκετές συνεχόμενες ημέρες θερμοκρασιών άνω των 50°C μέσα στα επόμενα πέντε με 10 χρόνια.
Η καταπολέμηση της ζέστης στη Σεβίλλη δεν είναι καινούργια, εικόνες από τη δεκαετία του 1940 δείχνουν δρόμους καλυμμένους με μεγάλες τέντες για να προστατεύσουν τους ανθρώπους από το άμεσο ηλιακό φως και να βοηθήσουν να διατηρηθούν μερικά από τα πιο δημοφιλή μέρη της πόλης δροσερά. Τα τελευταία χρόνια, τα μέτρα αυτά επεκτάθηκαν σε στάσεις ταξί, δημόσιες παιδικές χαρές, σχολεία και εισόδους νοσοκομείων.
Η πόλη χρησιμοποιεί κάθε άλλη στρατηγική στο εγχειρίδιο προσαρμογής θερμότητας - εγκαθιστώντας δημόσια σιντριβάνια, φυτεύοντας 5.000 δέντρα ετησίως και μεταβαίνοντας σε δομικά υλικά που αντανακλούν θερμότητα. Επειδή η υπερβολική ζέστη απαιτεί ακραία μέτρα, νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι η Σεβίλλη έγινε η πρώτη πόλη στον κόσμο που κατονόμασε και κατηγοριοποίησε τα κύματα καύσωνα με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ ή τα ασιατικά έθνη ονομάζουν τυφώνες και τυφώνες.
Η προσαρμογή στη θερμότητα σήμερα δεν είναι αρκετή. Στο τρέχον επίπεδο εκπομπών και με τις τελευταίες πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αναμένεται να αυξηθούν μεταξύ 2,4°C και 2,7°C μέχρι το τέλος του αιώνα, από τον μέσο όρο της προβιομηχανικής εποχής, σύμφωνα με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Climate Action Tracker. Αυτό το επίπεδο αύξησης της θερμοκρασίας θα καθιστούσε αδύνατη τη ζωή σε ορισμένα μέρη του κόσμου.
Η απάντηση της Σεβίλλης σε αυτή την πρόβλεψη είναι το Cartuja Qanat, ένα πιλοτικό πρόγραμμα 5 εκατομμυρίων ευρώ, που στοχεύει στη μείωση των μέσων θερμοκρασιών γύρω από έναν δρόμο κατά 10 °C. Το έργο, το οποίο χρηματοδοτείται κατά 80% από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο, διευθύνεται από το δημαρχείο της Σεβίλλης και υποστηρίζεται από ιδρύματα όπως το Universidad de Sevilla.
Για να μειώσουν τις μέσες θερμοκρασίες, οι μηχανικοί έχουν βρει έναν τρόπο να αντιγράψουν την αρχαία περσική τεχνολογία των qanats. Αυτά τα συστήματα, που αναπτύχθηκαν πριν από 1.000 χρόνια, αποτελούνται από την κατασκευή υπόγειων καναλιών που μεταφέρουν νερό σε μια μεγάλη περιοχή που πρέπει να ψυχθεί. Οι κάθετοι άξονες που τρυπιούνται κατά μήκος του καναλιού παίρνουν υπόγειο αέρα και τον αναδύουνστην επιφάνεια, μειώνοντας τις θερμοκρασίες πάνω από το έδαφος.
Το νέο σύστημα θα αντικαταστήσει ένα παλιό qanat, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη σύγχρονη Σεβίλλη το 1992 ως πειραματικό έργο, ενώ η πόλη φιλοξενούσε την Παγκόσμια Έκθεση. Βοήθησε στη μείωση της θερμοκρασίας του δρόμου κατά 3 °C, αλλά οι κινητήρες που διατηρούσαν το νερό του καναλιού σε λειτουργία τροφοδοτούνταν με ορυκτά καύσιμα. Τώρα, η τεχνολογία που αναπτύχθηκε από μηχανικούς στο Universidad de Sevilla επιτρέπει σε αυτό το σύστημα να λειτουργεί με ανανεώσιμη ενέργεια.
Σε μια άλλη πειραματική συστροφή, το δροσερό υπόγειο νερό θα αντληθεί πάνω από το έδαφος και θα κατευθυνθεί προς την κορυφή ενός κτιρίου. Από εκεί, θα πέσει κάτω από πορώδεις τοίχους, βοηθώντας στη μείωση των θερμοκρασιών μέσα και έξω. Ειδικά παγκάκια που συνδέονται με αυτό το σύστημα θα δημιουργήσουν επιφάνειες για να κάθονται οι άνθρωποι και να αναρρώνουν από την υπερβολική ζέστη, δήλωσε ο Lucas Perea, αξιωματούχος της EMASESA, της δημόσιας εταιρείας ύδρευσης της Σεβίλλης.
Ενώ η EMASESA βοηθά στην ανάπτυξη του έργου CartujaQanat , θα χρησιμοποιήσει επίσης την ίδια τεχνολογία σε μια σειρά από λεγόμενα «δωμάτια άνεσης» κατά μήκος μιας από τις κύριες λεωφόρους της Σεβίλλης, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να αναζητήσουν καταφύγιο από τη ζέστη. Βρίσκεται σε συνομιλίες με τις δημοτικές εταιρείες μετρό και λεωφορείων για τη δημιουργία ενός παρόμοιου συστήματος εντός των κύριων κόμβων επικοινωνίας της πόλης.
Πηγή: fpress.gr
Δείτε περισσότερα τεχνολογικά νέα: https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/tehnologia
