Πως η τεχνολογία μας βοηθά να νικήσουμε ασθένειες;

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι επονομαζόμενες «παραμελημένες τροπικές ασθένειες» (NTD) επηρεάζουν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο άτομα και κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Οι πληθυσμοί που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, χωρίς επαρκή υγιεινή και σε στενή επαφή με μολυσματικούς φορείς, όπως τα ζώα, πλήττονται περισσότερο από αυτές τις μεταδοτικές ασθένειες, οι οποίες επικρατούν σε τροπικές συνθήκες. Μάλιστα, οι ασθένειες όπως η ιλαρά και η φυματίωση, οι οποίες είχαν σχεδόν εξαλειφθεί πριν από έναν αιώνα, είναι και πάλι σε έξαρση. Αλλά και πιο συχνές μολυσματικές ασθένειες, όπως νοροϊός που είναι το συχνότερο αίτιο εμφάνισης ιογενούς γαστρεντερίτιδας και η γρίπη, είναι υπεύθυνες για χιλιάδες θανάτους που μπορούν να προληφθούν κάθε χρόνο.

Ευτυχώς, η νέα ιατρική τεχνολογία έχει τεράστιες δυνατότητες για τον έλεγχο των λοιμώξεων, για την αντιμετώπιση της επιδημίας και για την παροχή προμηθειών σε απομακρυσμένες περιοχές που πλήττονται από αυτές τις ασθένειες. Από φάρμακα και νέα εμβόλια μέχρι αντιμικροβιακά χρώματα και όργανα που διανέμονται από drone, οι καινοτομίες αυτές έχουν γίνει ήδη πραγματικότητα.

Βραχυπρόθεσμα, τέτοια εργαλεία μπορούν να βελτιώσουν το ποσοστό επιβίωσης για τους ασθενείς που πλήττονται από πλήθος ασθενειών, ενώ μακροπρόθεσμα μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε την επιδημιολογία των παθογόνων οργανισμών, που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη παγκόσμιων προγραμμάτων ελέγχου της νόσου, σύμφωνα με το bbc.

Ινσουλίνη χωρίς πόνο

Ορισμένα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν μόνο με ένεση. Όμως οι ενέσεις δημιουργούν πόνους στους ασθενείς ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούν να διακινηθούν με ευκολία στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Έκτος αυτού, η έλλειψη αποστειρωμένων βελονών σε ορισμένες περιοχές μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση. Τώρα, ερευνητές από το MIT και το Χάρβαρντ έχουν σχεδιάσει μια επικάλυψη που ισχυρίζονται ότι μπορεί να μεταφέρεί την ινσουλίνη με ασφάλεια, ένα είδος «ελβετικού σουγιά» που ανοίγει στο στομάχι χωρίς να νιώθει κανείς τον πόνο της βελόνας.

Μόλις γίνει η κατάποση, το χάπι «βγάζει» μια βελόνα ινσουλίνης ενεργοποιημένη με ελατήριο απευθείας στο στομάχι. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 σύντομα θα είναι σε θέση να διαχειριστούν την κατάστασή τους με τη βοήθεια αυτής της συσκευής που έχει το μέγεθος μπιζελιού. Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science.

Aντιμικροβιακό χρώμα

Περίπου το 10% των ασθενών στα νοσοκομεία μολύνονται από μια νέα ασθένεια κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, καθώς συχνά έρχονται σε επαφή με μολυσμένο εξοπλισμό ή επιφάνειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περίπου 100.000 θανάτους ετησίως μόνο στις ΗΠΑ. Σε παγκόσμιο επίπεδο, 700.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας λοιμώξεων που είναι ανθεκτικές στα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης, του HIV και της ελονοσίας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανέφερε πρόσφατα πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για «αντίσταση» στα αντιβιοτικά.

Σε απάντηση, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων και αρκετές κορυφαίες εταιρείες χρωμάτων συνεργάστηκαν για να αναπτύξουν μια ποικιλία αντιμικροβιακών επικαλύψεων που μπορούν να εφαρμοστούν στον ιατρικό εξοπλισμό και τις προμήθειες. Αυτά τα πρόσθετα εισάγονται για πρώτη φορά στις μπογιές και στη λάκα κατά τη διαδικασία κατασκευής. Στη συνέχεια το χρώμα εφαρμόζεται σε μια επιφάνεια, η οποία, μόλις στεγνώσει, γίνεται ανθεκτική στα μικρόβια, τη μούχλα και τους μύκητες. Μία εταιρεία, η BioCote, παράγει ήδη αντιμικροβιακή βαφή στο εμπόριο, προσφέροντας έναν ελπιδοφόρο μηχανισμό για την καταπολέμηση των λεγόμενων «superbugs», δηλαδή τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια που μπορούν να μολύνουν τις νοσοκομειακές επιφάνειες και να βλάψουν ασθενείς που έχουν πέσει το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

Κατά ειρωνικό τρόπο, τα ίδια χημικά σε αντιβακτηριακά προϊόντα - αντισηπτικά και απολυμαντικά χεριών - που χρησιμοποιούνται για την απολύμανση νοσοκομείων και καθαρισμό του εξοπλισμού είναι γνωστό ότι στην πραγματικότητα προάγουν αυτά τα αντιβακτηριακά στελέχη, εξοντώνοντας καλά και κακά βακτηρίδια.

Από την έλευση τους στις αρχές του 20ου αιώνα, τα αντιβιοτικά έχουν σώσει αμέτρητες ζωές, εξαλείφοντας ασθένειες που προκαλούνται από επιβλαβή βακτήρια. Αλλά, όπως και η υπερβολική χρήση των φαρμάκων έχει αποδυναμώσει την αποτελεσματικότητά τους, έτσι κι η αντιμικροβιακή βαφή δεν είναι ένα ασφαλές μέτρο. Ωστόσο τα νοσοκομεία μπορούν να προσθέσουν αντιβακτηριακή βαφή σε διάφορα σημεία που τους «απειλούν» με ασθένειες.

Μικροσυσκευή που μπορεί να «εντοπίσει» παραποιημένα φαρμακευτικά προϊόντα

Οι απάτες κοστίζουν στην παγκόσμια οικονομία πολλά εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Από τα πλαστά διαβατήρια και τις πλαστές ταυτότητες, η διαφθορά είναι διαδεδομένη σε όλες σχεδόν τις βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς σε ορισμένες χώρες σχεδόν το 70% ορισμένων φαρμάκων είναι «παραποιημένα».

Νωρίτερα τον Φεβρουάριο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανέφερε ένα «παραποημένο» φάρμακο για τη λευχαιμία το οποίο κυκλοφορούσε στην αγορά της Ευρώπης και της Αμερικής. Παράλληλα οι επιστήμονες βρήκαν ίχνη έκστασης και συστατικά του βιάγκρα σε χάπια που χορηγούνται για την ελονοσία.

Στην αγορά κυκλοφορούν πολλά τέτοια παραποιημένα φάρμακα και οι ασθενείς είναι πολύ πιθανόν να πέφτουν συχνά θύματα, καθώς τα καταναλώνουν χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς περιέχουν. Πολλές φορές μάλιστα όταν ένας ασθενής δεν ανταποκρίνεται στην θεραπεία, ο γιατρός ρίχνει την ευθύνη στην ασθένεια, ενώ πιθανότατα φταίει το χάπι.

Αυτό μπορεί να αλλάξει σύντομα, χάρη σε μια ομάδα ερευνητών της IBM που αναπτύσσουν μικροσυσκευές (crypto-anchors), ψηφιακά δακτυλικά αποτυπώματα τα οποία μπορούν να ενσωματωθούν σε προϊόντα και μέσω ενός κώδικα να αποδείξουν την αυθεντικότητά τους.

Μικρότερες από έναν κόκκο άμμου, αυτές οι μικροσυσκευές μπορούν να πάρουν πολλές μορφές: μικροσκοπικοί «υπολογιστές» ή οπτικοί κώδικες που μπορούν να τοποθετηθούν σε χάπια για να τα διαχωρίσουν από τα ψεύτικα φάρμακα, όπως δηλαδή ξεχωρίζουν και τα πραγματικά διαμάντια.

Οι ερευνητές έδωσαν το παράδειγμα της ενσωμάτωσης ενός crypto-anchor σε μια σκιά μαγνητικής μελάνης, η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί σε ένα χάπι ελονοσίας. Μια σταγόνα νερού θα ενεργοποιούσε εμφανώς τον κώδικα, ενημερώνοντας τους καταναλωτές αν το χάπι είναι «αυθεντικό» και ασφαλές για κατανάλωση.

Δεδομένου ότι οι αναγνωριστικοί κωδικοί τους δεν μπορούν να αντιγραφούν, οι crypto-anchors είναι εξαιρετικά ασφαλείς, προσφέροντας στους ασθενείς, τους γιατρούς και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης πρόσθετη ασφάλεια σε ένα ολοένα και πιο διεφθαρμένο φαρμακευτικό τοπίο.

Δωρεάν δημόσιο Wi-Fi

Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να θεωρούμε την σύνδεση στο διαδίκτυο εύκολη υπόθεση, όμως δε συμβαίνει το ίδιο σε όλο τον κόσμο. Τα προβλήματα στην ψηφιακή επικοινωνία κατά τη διάρκεια ενός προβλήματος υγείας μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες: χαμένες δοσολογίες, ανακριβή στοιχεία, κακή λήψη αποφάσεων, ιατρικά λάθη και ελλιπείς πληροφορίες σχετικά με τη νόσο. Στην Αφρική, μια ήπειρος 1.1 δισεκατομμυρίων κατοίκων, η οποία βασίζεται κυρίως στο κινητό διαδίκτυο, η συνδεσιμότητα είναι πολύ κακή.

Το Moja είναι μια δωρεάν δημόσια συσκευή Wifi που δημιουργήθηκε από την ομάδα BRCK και σχεδιάστηκε για χρήση σε περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αυτό το δίκτυο διανομής περιεχομένου (CDN) επιτρέπει στους χρήστες να περιηγούνται στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρίς πρόσθετο κόστος.

Το δίκτυο διακομιστών του Moja φιλοξενεί περιεχόμενο για το Facebook, το Netflix και το Youtube, αλλά μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο και στον τομέα της υγείας, καθώς οι απομακρυσμένοι χρήστες θα μπορούν να αλληλοενημερώνονται και να ανταλλάσσουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο με τους γιατρούς, τους ασθενείς, τα νοσοκομεία και τους εθελοντές της υγειονομικής περίθαλψης.

Πηγή: tvxs.gr

Δείτε περισσότερα τεχνολογικά νέα: https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/tehnologia