H τεχνολογία στον αθλητισμό
Οι αθλητές πάντα επιζητούσαν κάτι που θα έκανε τη διαφορά. Οι Αρχαίοι Ελληνες στους αγώνες της Ολυμπίας έγραφαν ξόρκια κατά των αντιπάλων τους σε λωρίδες μετάλλου και έτρωγαν ωμούς όρχεις πριν από τα αγωνίσματα. Οι ποδηλάτες της βικτωριανής εποχής προτιμούσαν την κοκαΐνη. Η ομάδα μπέιζμπολ Ρεντ Σοξ της Βοστώνης διερευνάται για παράνομη αποστολή σημάτων στους παίκτες μέσω ρολογιού.
Η μεγάλη ψευδαίσθηση του αθλητισμού, σύμφωνα με τον Ρεϊβόν Φουσέ, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Πέρντιου και πρώην επαγγελματία ποδηλάτη, είναι ότι οι άνθρωποι θεωρούν τα σπορ «το τελευταίο προπύργιο της αξιοκρατίας». Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Game Changer» (δηλαδή, αυτό που αλλάζει το παιχνίδι) καταδεικνύει ότι «ο αθλητισμός αφορά στο πώς θα αποκτήσεις και θα εκμεταλλευθείς το μεγαλύτερο δυνατό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, νόμιμο ή παράνομο».
Τα αναβολικά
Η πρόσληψη ψυχολόγου είναι ολοένα και πιο δημοφιλής επιλογή. Ομως, για όσους θέλουν να κάνουν... ζαβολιά, η προφανής επιλογή είναι τα αναβολικά. Ο κ. Φουσέ ισχυρίζεται ότι οι παραδοσιακοί έλεγχοι αντιντόπινγκ, που εξετάζουν δείγματα ούρων για απαγορευμένες ουσίες, είναι παρωχημένα. Μόλις το 0,5% των αθλητών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου του 2011 πιάστηκε ντοπαρισμένο, ενώ έρευνα με ανώνυμες απαντήσεις βρήκε ότι πάνω από το 30% των αθλητών είχε κάνει χρήση αναβολικών έναν χρόνο νωρίτερα.
Την τελευταία δεκαετία οι Αρχές του αθλητισμού έχουν ευρέως υιοθετήσει τα «βιολογικά διαβατήρια» με τα οποία ελέγχονται τυχόν ξαφνικές αλλαγές σε αίμα ή ούρα, ωστόσο σπάνια προσφέρουν αναντίρρητες αποδείξεις. Η απόδειξη του πόσο εύκολο μπορεί κανείς να τα ξεγελάσει ήρθε από τον πρώην ποδηλάτη Μπράιαν Φόγκελ, του οποίου το ντοκιμαντέρ «Ικαρος» έκανε πρεμιέρα τον περασμένο μήνα. Η ταινία ακολουθεί τον γιατρό πίσω από το ρωσικό κρατικό πρόγραμμα χορήγησης στεροειδών που τελικά αποκαλύφθηκε το 2015 και δείχνει πόσο απίστευτο ήταν για τον Παγκόσμιο Οργανισμό κατά του Ντόπινγκ (WADA) το επίπεδο της απάτης που αποκαλυπτόταν.
Ωστόσο, ο κ. Φουσέ αμφισβητεί ότι οι κυριότερες τεχνικοεπιστημονικές αλλαγές στον αθλητισμό είναι φαρμακευτικές. Σημαντικό μερίδιο στην πρόοδο των επιδόσεων ανήκει στον βελτιωμένο εξοπλισμό, όπως με τα κοντάρια στο επί κοντώ, τα μαγιό στην κολύμβηση κ.λπ.
Στο βιβλίο του τονίζει ότι οι σωματικές διαφορές μεταξύ των αθλητών «μπορεί να γίνουν τόσο απειροελάχιστες, ώστε η αθλητική επίδοση να πάψει να κρίνει τα αποτελέσματα» και έτσι η τεχνολογική πρόοδος θα αλλοιώνει όλο και περισσότερο την αυθεντικότητα του αθλητισμού, θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό τα μηχανοκίνητα σπορ.
Η κοινή λύση είναι η απαγόρευση τέτοιου εξοπλισμού. Η Διεθνής Ομοσπονδία Υγρού Στίβου (FINA) απαγόρευσε τα ολόσωμα μαγιό πολυουρεθανίου το 2009, χάρη στα οποία είχαν καταρριφθεί πάνω από 130 παγκόσμια ρεκόρ μέσα σε 18 μήνες.
Δύο περιπτώσεις
Οι αθλητικές αρχές οφείλουν να θέτουν κάποια όρια, που δυστυχώς είναι συχνά ασαφή, προσωρινά και καθόλου δημοφιλή. Ο κ. Φουσέ ασχολήθηκε με τις περιπτώσεις του Οσκαρ Πιστόριους, που έτρεξε με τεχνητά πόδια πλάι σε αρτιμελείς δρομείς και της Κάστερ Σεμένια που κατηγορήθηκε ότι είναι άνδρας. Και στις δύο περιπτώσεις επετράπη στους δρομείς να τρέξουν κατόπιν εκτενών τεστ, αλλά χωρίς οι υποθέσεις τους να συνιστούν προηγούμενο για μελλοντικές καταστάσεις.
Ομοίως και το αντιντόπινγκ αποτελεί έλεγχο της επιστημονικής προόδου. Βεβαίως, το ντοπάρισμα ελέγχεται για πολύ σοβαρούς λόγους. Η ερυθροποιητίνη, για παράδειγμα, συνδέθηκε με τους θανάτους 18 ποδηλατών στα πρώτα πέντε χρόνια μετά τις κλινικές δοκιμές της το 1986.
Προβλήματα υπάρχουν και στην πολιτική κατά του ντόπινγκ, δεδομένων των εξαιρέσεων για θεραπευτική χρήση (TEUs) στη χορήγηση ουσιών σε αθλητές. Οι Αρχές του αθλητισμού πρέπει να είναι πιο προσεκτικές στα όρια που θέτουν με τη βοήθεια και της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Πηγή: kathimerini.gr
Δείτε περισσότερα τεχνολογικά νέα: https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/tehnologia
