Πολιτική φιλοσοφία

Η Πολιτική φιλοσοφία είναι η φιλοσοφική μελέτη της κυβέρνησης, θέτοντας ερωτήματα αναφορικά με την φύση, τον σκοπό, την νομιμότητα των δημοσίων θεσμών και των μεταξύ τους σχέσεων. Τα θέματά της περιλαμβάνουν την πολιτική, την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την ιδιοκτησία, τα δικαιώματα, το δίκαιο και την επιβολή των νόμων: τι είναι, εάν χρειάζονται, τι κάνει μια κυβέρνηση νόμιμη, ποια δικαιώματα και ελευθερίες πρέπει να προστατεύει, τι μορφή θα έπρεπε να έχει, τι είναι ο νόμος και τι καθήκοντα έχουν οι πολίτες απέναντι σε μια νόμιμη κυβέρνηση εάν αυτά υπάρχουν, πότε μπορεί μια νόμιμη κυβέρνηση να ανατραπεί.

Ο όρος πολιτική επιστήμη χρησιμοποιείται γενικά στον ενικό αριθμό, όμως στην γαλλική και ισπανική γλώσσα χρησιμοποιείται στον πληθυντικό αριθμό ("πολιτικές επιστήμες"), ίσως ως μια αντανάκλαση της εκλεκτικής φύσης του κλάδου.

Η πολιτική θεωρία εμπλέκει επίσης ερωτήματα ενός ευρύτερου πεδίου, ασχολούμενη με τον πολιτικό χαρακτήτα των φαινομένων όπως η ταυτότητα, ο πολιτισμός, η σεξουαλικότητα, η φυλή, ο πλούτος, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η οικολογία και η θρησκεία.

Η πολιτική φιλοσοφία είναι ένας κλάδος της φιλοσοφίας και σημαντικό κομμάτι της πολιτικής επιστήμης, στην οποία δόθηκε έμφαση τόσο στην ιστορία της πολιτικής σκέψης όσο και στην σύγχρονη πολιτική θεωρία (από την κανονιστική πολιτική θεωρία έως τις διάφορες κριτικές προσεγγίσεις).

Στο Εγχειρίδιο Πολιτικής Θεωρίας της Οξφόρδης (2009), ο κλάδος της πολιτικής φιλοσοφίας περιγράφεται ως "[...] μια διεπιστημονική προσπάθεια της οποίας το κέντρο βαρύτητας εντάσσεται στο τέλος των ανθρωπιστικών επιστημών, στο κομμάτι της πολιτικής επιστήμης. Για πολύ καιρό, η πρόκληση τού να δοθεί ταυτότητα στην πολιτική θεωρία αποτελούσε το πώς να τοποθετηθεί παραγωγικά σε τρία είδη : σε σχέση με τους ακαδημαϊκούς κλάδους της πολιτικής επιστήμης, της ιστορίας και της φιλοσοφίας; σε σχέση μεταξύ του κόσμου της πολιτικής και του πιο αφηρημένου κόσμου της θεωρίας ; σε σχέση μεταξύ της κανονιστικής πολιτικής θεωρίας και των νεότερων κλάδων (όπως η φεμινιστική και κριτική θεωρία, η ανάλυση του λόγου, ο λαϊκός και πολιτικός πολιτισμός, η μελέτη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι νευροεπιστήμες, οιπεριβαλλοντικές μελέτες, η επιστήμη της συμπεριφοράς, η οικονομία) στα οποία οι θεωρητικοί της πολιτικής πλησιάζουν όλο και περισσότερο".

Πηγή: wikipedia.org

Δείτε περισσότερα "Φιλοσοφία και Λογοτεχνία": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/taxidia