Οι Επτά Σοφοί στην αφηγηματική λογοτεχνία των Ελλήνων (Μέρος Β’)
Εξάλλου, την ευρέως γνωστή ιστορία για τον τρίποδα, που θα δινόταν στον πιο σοφό από τους εν λόγω σοφούς, τη συναντούμε πρώτη φορά στον Θεόφραστο, τον περίφημο φιλόσοφο από την Ερεσό της Λέσβου, μαθητή του Αριστοτέλη.
Σύμφωνα με αυτήν την περιγραφή, ο ένας σοφός έδινε τον τρίποδα στον άλλον, μια και θεωρούσε εκείνον πιο σπουδαίο, μέχρι που ο τρίποδας πέρασε από τα χέρια όλων και αφιερώθηκε τελικά στον Απόλλωνα.
Ιδού το σχετικό απόσπασμα από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Σόλων (μετάφραση Α. Ρ. Ραγκαβή, Αθήνα, 1864):
Λέγεται δ’ ότι οι σοφοί ούτοι συνήλθον και εις τους Δελφούς, και πάλιν εις την Κόρινθον, όπου τους συνεκάλεσεν ο Περίανδρος εις κοινόν συμπόσιον. Έτι δε μάλλον ηύξησε την περιωπήν και την δόξαν αυτών η υπόθεσις του τρίποδος, ον περιέφερον και αντεπέστρεφον και αντιπαρεχώρουν προς αλλήλους μετά φιλοτίμου ευμενείας. Διότι λέγεται ότι Κώοι είχον ρίψει δίχτυα εις την θάλασσαν, και ξένοι Μιλήσιοι ηγόρασαν το προϊόν της βολής, πριν ακόμη φανερωθή. Όταν δ’ ανεσύρθη η σαγήνη*, εφάνη περιέχουσα τρίποδα χρυσούν, αυτόν εκείνον, ως λέγουσιν, ον η Ελένη, εκ Τρωάδος επιστρέφουσα, εβύθισεν αυτόθι, αρχαίον τινά ενθυμηθείσα χρησμόν. Και πρώτον μεν ήρχισαν να φιλονεικώσι περί του τρίποδος οι ξένοι προς τους αλιείς, έπειτα δ’ ανεδέχθησαν αι πόλεις εκατέρων την έριν, προχωρήσασαν μέχρι πολέμου. Τότε δ’ η Πυθία εχρησμοδότησεν εις αμφότερα τα μέρη να δώσωσι τον τρίποδα εις τον σοφώτατον. Και πρώτον μεν εστάλη προς τον Θαλήν εις Μίλητον, και οι Κώοι εκουσίως τον εχάρισαν εις εκείνον μόνον, αφ’ ου περί αυτού επολέμησαν προς πάντας τους Μιλησσίους. Αλλ’ ο Θαλής εκήρυξε σοφώτερόν του τον Βίαντα, και εις αυτόν περιήλθεν ο τρίπους, υπ’ αυτού δε πάλιν εστάλη προς άλλον, ως σοφώτερον. Έπειτα δε περιερχόμενος, και από του ενός εις τον άλλον ούτω στελλόμενος, έφθασε και εκ δευτέρου εις τον Θαλήν και τέλος, κομισθείς εκ Μιλήτου εις Θήβας, αφιερώθη εις τον Ισμήνιον Απόλλωνα. Ο δε Θεόφραστος λέγει ότι πρώτον μεν ο τρίπους επέμφθη εις τον Βίαντα εις Πριήνην, δεύτερον δ’ ότι ο Βίας τον έπεμψεν εις τον Θαλήν εις Μίλητον, και ότι ούτω δι’ όλων διελθών, επέστρεψε πάλιν εις τον Βίαντα, και τέλος εστάλη εις τους Δελφούς. Ταύτα υπό πολλών ιστορούνται, εκτός ότι άλλοι μεν λέγουσιν ότι, αντί τρίποδος, το δώρον ήτον φιάλη υπό του Κροίσου σταλείσα, άλλοι δε, ποτήριον κληροδοτηθέν υπό του Βαθυκλέους.
Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι τμήματα ενός είδους μυθιστορήματος με επιστολές των σοφών ανδρών διέσωσε ο Διογένης ο Λαέρτιος, καθώς και ότι στο Επτά Σοφών Συμπόσιον του Πλουτάρχου λαμβάνει μέρος και ο Αίσωπος, καθισμένος σε ένα σκαμνί.
*σαγήνη: μεγάλο αλιευτικό δίχτυ
Οι Επτά Σοφοί στην αφηγηματική λογοτεχνία των Ελλήνων (Μέρος Α’)
Βαγγέλης Στεργιόπουλος
Δείτε περισσότερα "Φιλοσοφία και Λογοτεχνία": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/taxidia
