Θάσος

Η Θάσος είναι νησί της Μακεδονίας, βρίσκεται στο βόρειο Αιγαίο πέλαγος και απέχει λίγα χιλιόμετρα από την Καβάλα αποτελώντας το βορειότερο ελληνικό νησί. Είναι γνωστή επίσης ως και το σμαράγδι του Αιγαίου. Το μήκος των ακτών της φτάνει τα 115 χλμ. και η επιφάνεια του εδάφους της απλώνεται σε 378,84 τετρ. χλμ. Μια απόσταση 18 ναυτικών μιλίων τη χωρίζει από την Καβάλα και μόλις 6 μίλια από την Κεραμωτή και το Αεροδρόμιο της Καβάλας. Διοικητικά η Θάσος υπάγεται στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, και, μαζί με τις νησίδες που την περιβάλλουν, αποτελεί τον ομώνυμο δήμο και την ομώνυμη περιφερειακή ενότητα. Έδρα του νησιού είναι ο Λιμένας, ο οποίος συχνά συγχέεται με τα Λιμενάρια, τη δεύτερη κωμόπολη του νησιού. Το νησί είναι κατάφυτο και η ξυλεία αποτελεί ένα από τα κύρια εισοδήματα των Θασίων, όπως και η εξόρυξη μαρμάρου, ο τουρισμός, το λάδι, οι ελιές, το μέλι κ.ά. Ελιές, πεύκα, πλατάνια, έλατα, φλαμουριές, κέδρα, κρανιές και άλλα ήμερα και άγρια δένδρα καλύπτουν τους μικρούς κάμπους μέχρι τις κορφές των βουνών. Έχει περίπου 12.000 κατοίκους.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η νήσος οφείλει την ονομασία της στον Θάσο, επικεφαλής Φοινίκων αποίκων, ενώ ακόμα παλιότερα το όνομα του νησιού ήταν Ηδωνίς.

Σύμφωνα με τη μυθολογία η Θάσος ανακαλύφθηκε με αφορμή μία από τις πολλές ερωτικές περιπέτειες του Δία. Όταν ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, έκλεψε την κόρη του βασιλέως της Φοινίκης Αγήνορα, την Ευρώπη, αυτός ζήτησε από τους γιους του Φοίνικα, Κίλικα, Κάδμο και τον εγγονό του Θάσο να την αναζητήσουν. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησής του, ο Θάσος βρέθηκε κάποια στιγμή στο νησί. Γοητεύτηκε από την απαράμιλλη ομορφιά και κάλλη του νησιού και μην μπορώντας να επιστρέψει πίσω χωρίς την Ευρώπη, αποφάσισε να εγκατασταθεί μονίμως στο νησί.

Η Θάσος είναι νησί του Βόρειου Αιγαίου. Είναι ορεινός τόπος και η ψηλότερη κορυφή της είναι το Ψαριό ή Υψάριον (1.203 μ.). Η πρόσβαση, όμως, είναι εύκολη χάρη στους δασικούς δρόμους. Χαρακτηρίζεται από πλούσιους κάμπους με ελαιόδενδρα. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστή για το πλούσιο υπέδαφός της σε σίδηρο, χρυσό και στο κατάλευκο μάρμαρό της.

Το νησί σε όλη του την έκταση έχει ακτές, όπως τη Χρυσή Αμμουδιά στη Σκάλα Παναγιάς, τη Χρυσή Ακτή στη Σκάλα Ποταμιάς, τα Κοίνυρα, ο Παράδεισος, τη Θημωνιά, την Αλυκή, την Ψιλή Άμμο, το Αστρίς, την Ακτή του Ποτού, το Πευκάρι, την Ακτή Λιμεναριών μέχρι την Τρυπητή, τον Ατσαπά στη Σκάλα Μαριών, την Ακτή Καλλιράχης, την Ακτή Σωτήρας, την Ακτή Αλσυλλίου (Δασύλιο) στη Σκάλα Πρίνου, τη Σκάλα Ραχωνίου, τον Παχύ, το Παπαλιμάνι, τη Γλυφάδα και στην πόλη του Λιμένα την Ακτή Αγίου Βασιλείου, την παραλία (συνοικισμού) στην ανατολική πλευρά της πόλης, το Νυστέρι και το Γλυκάδι (2-3 χλμ. από Λιμένα). Αξιοσημείωτες είναι επίσης οι πηγές που υπάρχουν στην Παναγία της Θάσου.

Το κλίμα της Θάσου είναι μεσογειακό με ήπιους χειμώνες και θερμά καλοκαίρια. Ο Ιπποκράτης μάς έχει αφήσει πολύτιμες καταγραφές για το θασιακό κλίμα, όταν για 3 χρόνια διέμενε στο νησί τον 5ο αιώνα π.Χ. Στο βιβλίο Επιδημίες Α δηλώνει ότι στη Θάσο «γενικά ο χειμώνας έμοιαζε με άνοιξη».

Πηγή: wikipedia.org

Δείτε περισσότερα "Μαθήματα πατριδογνωσίας": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/patridognwsia