Λόγιες & Αρχαίες Φράσεις
Αβρόχοις ποσί: Με στεγνά πόδια, χωρίς κόπο, χωρίς ζημιά (Εξοδ. ΙΔ. 22-31)
Αγρόν ηγόρασε: Δεν ενδιαφέρθηκε (Λουκά, ΙΔ. 18)
Αδαμιαία περιβολή: Απόλυτη γύμνια, χωρίς ένδυση
Αθώα περιστερά: Αυτός που παριστάνει τον αθώο χωρίς να είναι
Αιέν αριστεύειν: Πάντα να αριστεύετε (Ομήρου Ιλ. Ζ 208)
Αιχμή του δόρατος: Το δυνατότερο σημείο
Άκρα του τάφου σιωπή: Απόλυτη σιγή (Δ. Σολωμός – «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)
Ακρογωνιαίος λίθος: Βάση, θεμέλιο
Άκρον άωτον: Αποκορύφωμα
Άλας της γης: Η μοναδικότητα (Ματθαίος, Ε. 13)
Αλήστου μνήμης: Αείμνηστος, αλησμόνητος
Αμ’ έπος αμ’ έργον: Μαζί με τα λόγια και τα έργα (Ηρόδοτος)
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος: Για τους ένδοξους ανθρώπους είναι τάφος ολόκληρη η γη (Περικλής)
Αντί πινακίου φακής: Με ασήμαντο αντάλλαγμα
Απέχω παρασάγγας: Απέχω πολύ
Από μηχανής θεός: Απροσδόκητη λύση σε ένα αδιέξοδο
Αποδιοπομπαίος τράγος: Εξιλαστήριο θύμα
Απολωλός πρόβατο: Παραστρατημένος, διεφθαρμένος
Απορία ψάλτου βηξ: Αμήχανη συμπεριφορά σε δυσχερή κατάσταση
Αποχρών λόγος: Ο βαθύτερος λόγος
Αυθωρεί και παρά χρήμα: Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, πάραυτα
Άχθος αρούρης: Βάρος της γης
Αχίλλειος πτέρνα: Το αδύνατο σημείο
Βάπτισμα του πυρός: Πρώτη εμπειρία
Γαία πυρί μιχθήτω: Ας καταστραφούν τα πάντα
Γη και ύδωρ: Σύμβολα υποταγής στην αρχαιότητα
Γνώθι σαυτόν: Να γνωρίζεις τον εαυτό σου
Γόρδιος δεσμός: Δυσεπίλυτο πρόβλημα
Δαμόκλειος σπάθη: Απειλητική κατάσταση
Δει δε χρημάτων: Υπάρχει ανάγκη χρημάτων (Δημοσθένης)
Διά πυρός και σιδήρου: Με πολύ δύσκολο τρόπο
Διαίρει και βασίλευε: Να προκαλείς διχόνοια ώστε να μπορείς να εξουσιάζεις
Διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου: Διαμαρτύρομαι πολύ έντονα
Διάττοντας αστέρας: Αυτός που αποκτά ξαφνικά μεγάλη φήμη και μετά εξαφανίζεται
Διέβην τον Ρουβίκωνα: Πήρα μια παράτολμη απόφαση (Ιούλιος Καίσαρας)
Διέλαθε της προσοχής: Ξέφυγε από την προσοχή
Διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλο: Επιμένω σε ασήμαντα πράγματα και ανέχομαι άλλα πιο σπουδαία
Δρακόντεια μέτρα: Πολύ σκληρά μέτρα
Ειρήσθω εν παρόδω: Ας ειπωθεί παρεμπιπτόντως
Εισάγω καινά δαιμόνια: Διδάσκω νεωτεριστικές ιδέες
Εκ του σύνεγγυς: Από πολύ κοντά
Εκ των ων ουκ άνευ: Απαραίτητος
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη: Καθένας για αυτό που είναι προορισμένος
Εκών άκων: Εκούσια ή εκούσια, θέλοντας και μη
Εν είδει: Με τη μορφή
Εν ευθέτω χρόνω: Σε πρόσφορο, κατάλληλο χρόνο
Εν κατακλείδι: Τελειώνοντας, στο τέλος
Εν ριπή οφθαλμού: Ακαριαία, ξαφνικά
Εν τη ρύμη του λόγου: Στην ορμή του λόγου
Ένθεν και ένθεν: Και από τη μία και από την άλλη
Ένθεν κακείθεν: Από ’δω κι από ’κει
Εξ απαλών ονύχων: Από τη βρεφική ηλικία
Εξ οικείων τα βέλη: Επιθέσεις προεχόμενες από οικεία πρόσωπα
Εξ όνυχος τον λέοντα: Από μια ένδειξη διαφαίνεται ο χαρακτήρας κάποιου
Εξώλης και προώλης: Φαύλος, ανήθικος, χωρίς αναστολές
Έπεα πτερόεντα: Λόγια του αέρα
Επί δικαίους και αδίκους: Σε όλους ανεξαιρέτως, είτε το δικαιούνται είτε όχι
Επί ξυρού ακμής: Στην κόψη του ξυραφιού
Επί παντός επιστητού: Για κάθε ζήτημα
Επί τον τύπον των ήλων: Με απτές αποδείξεις
Έχουν γνώση οι φύλακες: Έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα
Ή ταν ή επί τας: Ή με την ασπίδα (νικητής) ή πάνω σε αυτή (νεκρός) (Σπαρτάτισσες)
Ηλίου φαεινότερον: Πάρα πολύ φανερό, σαφέστατο
Ήξεις αφήξεις: Διφορούμενα πράγματα
Ιδίοις όμμασιν: Με τα ίδια του τα μάτια
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα: Πρόκληση για απόδειξη των λεγομένων
Ιώβειος υπομονή: Πολύ μεγάλη υπομονή
Καθεστηκυία τάξις: Η τάξη που έχει τη δύναμη και τον πλούτο σε μία χώρα
Καθεύδω υπό μανδραγόραν: Κοιμάμαι ύπνο βαθύ, αδιαφορώ παντελώς
Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν: Με απόλυτη ομοιότητα
Κατά συνθήκην ψεύδη: Συμβατικά ψεύδη
Κατά τα ειωθότα: Σύμφωνα με τις συνήθειες που υπάρχουν
Κατά το μάλλον ή ήττον: Λίγο-πολύ, κάπως, περίπου
Κεκλεισμένων των θυρών: Με κλειστές πόρτες
Κεραυνός εν αιθρία: Κάτι ξαφνικό και αναπάντεχο
Κομίζω γλαύκα ες Αθήνας: Μιλώ για γνωστά πράγματα
Κοντός ψαλμός αλληλούια: Κάτι θα γίνει σύντομα και θα αποδείξει τους ισχυρισμούς μας
Κρανίου τόπος: Τόπος που έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές
Κύκνειο άσμα: Η πράξη πριν το τέλος
Κύμβαλον αλαλάζον: Άνθρωπος που απηχεί ξένες γνώμες άκριτα
Λάθε βιώσας: Να ζεις στην αφάνεια, να μην επιδώκεις την προβολή (Επίκουρος)
Λυδία λίθος: Κάθε μέθοδος που συντελεί στην εξακρίβωση της αλήθειας
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι: Καλότυχοι οι κουτοί, οι αγαθοί
Μάννα εξ ουρανού: Ανέλπιστη βοήθεια
Μεταξύ σφύρας και άκμονος: Ανάμεσα σε δύο εμπόδια, σε δύο δυσκολίες
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας: Στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου
Μέτρον άριστον: Η αποφυγή των άκρων
Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω: Να μην εισέλθει κάποιος άσχετος
Μηδέν άγαν: Να μην κάνεις τίποτα σε υπερβολικό βαθμό
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε: Να μην καλοτυχίζεις κανέναν πριν δεις το τέλος του
Μήλον της Έριδος: Αντικείμενο διεκδίκησης
Μολών λαβέ: Έλα να τα πάρεις (Λεωνίδας)
Νίπτω τας χείρας μου: Δεν φέρω ευθύνη, δεν ανακατεύομαι (Πόντιος Πιλάτος)
Νόστιμον ήμαρ: Ημέρα επιστροφής από τα ξένα (Ομήρου Οδύσσεια)
Νους υγιής εν σώματι υγιεί: Για να είναι ο νους υγιής, πρέπει και το σώμα να είναι υγιές
Ο κύβος ερρίφθη: Πάρθηκε η κρίσιμη απόφαση (Ιούλιος Καίσαρας)
Ο τελευταίος τροχός της αμάξης: Εκείνος που δεν έχει σχεδόν καμία εξουσία
Οι καιροί ου μενετοί: Οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν αναβλητικότητα
Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος: Δεν μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει
Ουκ εν τω πολλώ το ευ: Δεν έχει σημασία η ποσότητα αλλά η ποιότητα
Παρά θιν’ αλός: Στην ακρογιαλιά
Πνέω μένεα: Είμαι πολύ θυμωμένος, εξοργισμένος
Πνέω τα λοίσθια: Ψυχορραγώ, βρίσκομαι στα πρόθυρα του θανάτου
Προς επίρρωσιν: Για ενίσχυση
Πυξ λαξ: Με κάθε τρόπο (Με μπουνιές και κλωτσιές)
Πύρρειος νίκη: Νίκη με μεγάλες απώλειες
Σιγή ιχθύος: Απόλυτη ησυχία
Σολομώντειος λύση: Έξυπνη λύση που δίνεται σε πρόβλημα
Σοφόν το σαφές: Η σαφήνεια φανερώνει σοφία
Τα εν οίκω μη εν δήμω: Τα οικογενειακά ζητήματα δεν πρέπει να βγαίνουν στη δημοσιότητα
Τα πάντα ρει: Όλα μεταβάλλονται (Ηράκλειτος)
Τείνω ευήκοον ους: Ακούω με ευνοϊκή διάθεση
Το μη χείρον βέλιστον: Από δύο αναπότρεπτα κακά, είναι προτιμότερο το λιγότερο κακό
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον: Δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από τη μοίρα του
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου: Συνδυασμός διασκέδασης και ωφέλειας
Τρόπον τινά: Κατά κάποιον τρόπο
Υπέρ το δέον: Παραπάνω από το πρέπον
Υπερβαίνω τα εσκαμμένα: Ξεπερνώ τα επιτρεπόμενα όρια
Φάσκω και αντιφάσκω: Λέω και ξελέω
Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας: Να φοβάσαι τους εχθρούς, ακόμα κι αν έρχονται με δώρα
Φύρδην μίγδην: Ανάκατα, άνω κάτω
Χρόνου φείδου: Ξόδευε τον χρόνο σου με σύνεση
Ώδινεν όρος και έτεκε μυν: Υποσχέθηκε πολλά και δεν έκανε τίποτα (Κοιλοπονούσε με ένα βουνό και γέννησε ποντίκι)
Ων ουκ έστιν αριθμός: Αμέτρητος
Ωσεί παρών: Σαν να ήταν παρών
Πηγή: lexografimata.gr
Δείτε περισσότερα "Γλωσσικά... πάθη": https://eduadvisor.gr/index.php/arthra/glwssika