Δεν είναι ακίνδυνο το αγελαδινό γάλα για τα βρέφη

Ερευνητές ανακοίνωσαν χθες ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις πως στερώντας από τα βρέφη το αγελαδινό γάλα μπορεί να αποφευχθεί η ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά που έχουν κληρονομικότητα εμφάνισης της νόσου.

Τα παιδιά θα πρέπει να παρακολουθούνται επί χρόνια, για να επιβεβαιωθεί η εκτίμηση των επιστημόνων, αλλά οι φινλανδοί ερευνητές εντόπισαν ενδείξεις ότι, αν τα βρέφη αυτά λάμβαναν μία ειδική φόρμουλα γάλακτος, μπορεί να μην είχαν νοσήσει.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε πειραματικά σε δείγμα 230 βρεφών στη Φινλανδία, που είχαν σταματήσει.

Μία μελέτη σε μεγαλύτερη κλίμακα και συγκεκριμένα σε δείγμα 2.160 βρεφών, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη σε 15 χώρες, αναμένεται να προσφέρει μία οριστική απάντηση στο ερώτημα το 2017, όταν θα ολοκληρωθεί.

Στόχος είναι η πρόληψη του διαβήτη τύπου 1, ο οποίος εμφανίζεται συχνά στην παιδική ηλικία και απαιτεί προσοχή σε όλη τη ζωή του πάσχοντος, συμπεριλαμβανομένων των ενέσεων ινσουλίνης.

Θεωρείται ότι προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα από λάθος επιτίθεται στα κύτταρα που παράγουν ισνουλίνη στο πάγκρεας.

Στη μελέτη συμμετείχαν βρέφη που έλαβαν την φόρμουλα όταν δεν ήταν διαθέσιμο το μητρικό γάλα.

Αντί της συνηθισμένης μορφής αγελαδινού γάλακτος, δόθηκε μία ειδική φόρμουλα σε σχεδόν μισά από τα βρέφη. Σε αυτήν, οι πρωτεϊνες που υπήρχαν στην καζεϊνη (στην κύρια πρωτεϊνη του γάλακτος) διαιρέθηκαν σε πολύ μικρά συστατικά για να ενεργοποιηθεί το ανοσοποιητικό σύστημα- μία διαδικασία που ονομάζεται υδροδιάλυση.

Τα αποτελέσματα της πιλοτικής έρευνας, που αναφέρονται στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine έδειξαν ότι τα μωρά στα οποία δόθηκε η φόρμουλα που υπέστη υδροδιάλυση είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τα αντισώματα εκείνα, που θεωρείται ότι προετοιμάζουν το έδαφος για την εμφάνιση του διαβήτη.

«Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι είναι εφικτή μία προληπτική διατροφική παρέμβαση που στοχεύει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 1», έγραψαν οι ερευνητές υπό τον δρα Μίκαελ Νιπ του πανεπιστημίου του Ελσίνκι.

Στα παιδιά που κατανάλωναν αγελαδινό γάλα ήταν δύο φορές μεγαλύτερη η πιθανότητα, σε σχέση με τα άλλα παιδιά, ανάπτυξης ενός ή περισσοτέρων αντισωμάτων που συνδέονται με το διαβήτη.

Τα αντισώματα αυτά χρειάστηκαν από τρεις μήνες ως δέκα χρόνια για να αναπτυχθούν.

Ωστόσο, η πιλοτική έρευνα δεν ήταν τόσο μεγάλης κλίμακας ώστε να καθίσταται σαφές αν αποφεύγοντας το αγελαδινό γάλο μειώνεται ουσιαστικά ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη.

Το 8% των βρεφών εκείνων που κατανάλωναν αγελαδινό γάλα εμφάνισαν διαβήτη τύπου 1, σε σχέση με το 6% εκείνων που κατανάλωναν την ειδική φόρμουλα, ένα ποσοστό που στατιστικά δεν είναι αμελητέο.

«Δεν αναμέναμε μία 100% πρόληψη της νόσου», αναφέρει ο Νιπ σε e-mail του.

Ολα τα μωρά που έλαβαν μέρος στην έρευνα- συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που συμμετέχουν στη μεγαλύτερης κλίμακας έρευνα- έχουν γενετική προδιάθεση για εμφάνιση διαβήτη και έχουν στην οικογένειά τους τουλάχιστον ένα συγγενικό τους πρόσωπο με διαβήτη τύπου 1. 
Τα βρέφη παρακολουθήθηκαν μέχρι τα δέκα τους χρόνια.

Η Φινλανδία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά διαβήτη τύπου 1 στον κόσμο με 64 νέα κρούσματα κάθε χρόνο ανά 100.000 παιδιά κάτω των 15 ετών.

Πηγή: https://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=366451&dt=11/11/2010