Ομιλία της κ. Ελένης Γλύκατζη- Αρβελέρ με θέμα “Το παρελθόν έχει μέλλον;”

Την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου μαθητές του εκπαιδευτηρίου “Πρότυπο Αθηνών” γονείς, φίλοι του σχολείου, εκπαιδευτικοί και πλήθος προσκεκλημένων αψήφησαν την πρώτη φθινοπωρινή βροχή και κατέκλυσαν τις εγκαταστάσεις του σχολείου στη Βάρη, για να απολαύσουν την κυρία Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ. Η κυρία Αρβελέρ, απορρίπτοντας τους τίτλους που συνδέονται με το όνομα και την προσωπικότητά της και καταργώντας πρωτόκολλα και επισημότητες, καλημέρισε τα παιδιά και δημιούργησε με τον καθαρό της λόγο, τις αστείρευτες γνώσεις και το πηγαίο της χιούμορ μια μοναδική ατμόσφαιρα, κάνοντας ένα από εκείνα τα σπάνια μαθήματα, από αυτά που εύχεται κανείς να μην τελειώσουν, γιατί ακούει αλήθειες που ανατρέπουν “πιστεύω” χρόνων και που λέγονται σαν όμορφο παραμύθι με τρόπο γλαφυρό, ιστορικά εμπεριστατωμένο και τόσο ευχάριστο που δεν ξεχνιούνται ποτέ.

“Το παρελθόν έχει μέλλον;” ήταν ο τίτλος της ομιλίας της κ. Αρβελέρ. Ξεκινώντας από την επιστήμη της Φυσικής και τη ζωή των άστρων αλλά και από απλές καθημερινές φράσεις, κατέδειξε τη σύνδεση του χτες με το σήμερα και του σήμερα με το αύριο και μίλησε για το χρόνο ως ανθρώπινο εφεύρημα και για το τρίπτυχο “παρελθόν- παρόν και μέλλον”, που είναι συνδεδεμένο σαν κρίκος που δεν μπορεί να διασπαστεί.

Στη συνέχεια της ομιλίας της αναφέρθηκε στην καταγραφή του παρελθόντος από την Ιστορία και τους ιστορικούς καθώς και στις δυσκολίες αυτής της καταγραφής, αφού όλοι υπακούουν σε κάποια πτυχή της δικής τους ιστορίας και αφού “ό,τι είναι αλήθεια από τη μια μεριά του Κιθαιρώνα, είναι ψέματα από την άλλη”. Μια από τις σημαντικές δυσκολίες για την καταγραφή της Ιστορίας, σύμφωνα με την κυρία Αρβελέρ, αποτελεί το γεγονός ότι η διαχείριση του παρελθόντος γίνεται από την οικογένεια, το σχολείο, την πολιτεία, την εκκλησία και πως από το παρελθόν διαλέγουμε ποια από τις πτυχές του θα κρατήσουμε. Με την έννοια αυτή το παρελθόν είναι επιλεκτικό, αφού περνάει μέσα από την ιστορία της αυτοεκτίμησης. Ως απόδειξη αυτού ανέφερε  η κυρία Αρβελέρ ότι κανείς δεν έχει κάνει μνημείο για τα λάθη του – με μόνη εξαίρεση το μουσείο στη Γερμανία για το ολοκαύτωμα - και πως όλα τα μνημεία και όλες οι επέτειοι είναι δοξαστικές και εγκωμιαστικές σελίδες μιας ιστορίας. Το παρελθόν αλλάζει σύμφωνα με αυτό που αποφασίζει η κάθε πολιτεία. Μάλιστα, το παρελθόν που έχει μέλλον αλλάζει καθημερινά και αδιάκοπα. Βέβαια, η κυρία Αρβελέρ τόνισε ότι, για να έχει το παρελθόν μέλλον, πρέπει πρώτα να έχει παρόν.

Οι εκτενείς ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και καταστάσεις της βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και της αρχαίας ιστορίας ήταν συχνές στην ομιλία της και έκαναν το λόγο της να μοιάζει με ένα σπάνιο μάθημα Ιστορίας.

Η κυρία Αρβελέρ έκλεισε την ομιλία της με τα λόγια της Φρανσουάζ Σαγκάν “δεν ξέρουμε τι το παρελθόν μας επιφυλάσσει”.

Με θερμές ευχαριστίες και μεγάλο ενθουσιασμό μικροί και μεγάλοι αποχαιρέτησαν την κ. Αρβελέρ, που με την παρουσία και το λόγο της φώτισε, προβλημάτισε, συγκίνησε και γοήτευσε.